پارتیشن بندی هارد و انواع آن

ساخت پارتیشن درایو به دو یا چند قسمت را پارتیشن بندی می‌گویند. مهمترین دلیل پارتیشن بندی استفاده بهینه و بهتر از فضای هارد دیسک و دسترسی آسان‌تر و سریع‌تر به اطلاعات طبقه بندی شده است. طبقه بندی هارد برای شما امکان نصبِ هم زمان چندین سیستم عامل بر روی یک سیستم را فراهم می‌کند. این طبقه بندی باعث می‌شود هیچ گونه تداخلی در میان چندین سیستم عامل به وجود نیاید. در این مقاله به انواع پارتیشن بندی خواهیم پرداخت.

روش‌های مختلف پارتیشن بندی درایو دیسک لپ تاپ و نوت بوک

1. زمانی که ویندوز جدید بر روی سیستم خود نصب می‌کنید، می‌توانید قبل از نصب ویندوز، هاردتان را پارتیشن بندی کنید.
   نکته قابل توجه این است که اگر بخواهید کل فضای هارد را مجددا تقسیم کنید؛ باید حتما تمامی درایوها را فرمت کنید. البته با فرمت، تمامی داده‌های ذخیره شده از بین خواهد رفت.
2. به کمک ابزارهای داخلی ویندوز و ابزار Disk Management این کار را انجام دهید.
3. نرم افزارهای مختلفی برای پارتیشن بندی هارد دیسک لپ تاپ و رایانه وجود دارد، می‌توانید هارد را مدیریت و پارتیشن بندی کنید.

انواع پارتیشن بندی هارد

پارتیشن بندی درایو به دو دسته کلی تقسیم می‌شود. این دو دسته MBR (نسخه قدیمی) و GPT (نسخه جدید) هستند.

پارتیشن بندی MBR چیست؟

MBR مخفف کلمه‌ی Master Boot Record است. این نوع پارتیشن بندی هارد دیسک نسخه قدیمس پارتیشن بندی است. زمانی که یک هارد دیسک جدید را پارتیشن بندی می‌کنید، به صورت پیش فرض به حالت MBR فرمت می‌شود. زمانی که هارد دیسک خریداری شده توسط شما، ظرفیت بالاتر از 2 ترابایت داشته باشد، دیگر روش پارتیشن بندی MBR به کار شما نمی‌آید و با مشکل روبرو می‌شوید. زیرا حالت MBR فقط از هاردهای زیر 2 ترابایت پشتیبانی می‌کند .در این زمان باید به سراغ حالت دوم ، یعنی حالت GPT بروید.

پارتیشن بندی GPT چیست؟

GPT مخفف کلمه Guid Partition Table است. حالت GPT نسبت به MBR از انعطاف بیشتری برای پارتیشن بندی دیسک‌ها برخوردار است . . در این حالت پارتیشن بندی، دیگر محدودیتی برای ظرفیت هارد نمی‌باشد و هاردهای با ظرفیت بالا را نیز می‌توان به راحتی پارتیشن بندی کرد.GPT این قابلیت را دارد که اطلاعات جدول پارتیشن‌های خود را بصورت Backup در پارتیشن های مختلف قرار بدهد که هم برای امور Backup و هم برای Integrity داده‌ها بسیار مهم است.

با این تفاسیر بهترین گزینه برای انتخاب نوع پارتیشن بندی کلی هارد دیسک، حالت GPT است. در ابتدای کار اگر اطلاعاتی روی هارد خود ندارید، بهتر است که آن را به حالت GPT تبدیل کنید. در صورتی که هارد دیسک شما پارتیشن بندی شده و اطلاعات روی آن قرار گرفته باشد، برای تبدیل به حالت GPT کل اطلاعات شما پاک خواهد شد. به این دلیل که پارتیشن بندی روی هارد خام انجام می‌شود.

بعد از انتخاب حالت اولیه پارتیشن هارد دیسک به سراغ پارتشین بندی اصلی هارد می رویم. در سیستم پارتیشن بندی هارد دیسک سه نوع پارتیشن پایه وجود دارد:

1. Primary یا اولیه
2. Logical
3. Extended

پارتیشن Primary

پارتیشن بندی هارد در نوع Primary همان پارتیشن نخستین درایو در هارد است و نوعی از طبقه بندی است که ویندوز، فایل‌ های مربوط به بوت را در آن قرار می‌دهد. بد نیست بدانید که قبل از اجرای سیستم عامل و برای شروع به کار ویندوز، بایوس این درایو را به عنوان مکانی که نحوه اجرای ویندوز در آن ثبت شده است، می‌شناسد.

بیشتر بخوانید: آموزش نحوه بوت کردن لپ تاپ

پارتیشن Logical

امکان تقسیم بندی پارتیشن‌های Extended به قسمت‌های منطقی یا همان Logical نیز در این نوع پارتیشن بندی هارد وجود دارد. هر هارد دیسک می‌تواند ۴ پارتیشن primary داشته باشد یا می تواند ۱ پارتیشن primary و ۱ پارتیشن Extended داشته باشد. در صورتی که چند پارتیشن primary در هارد‌دیسک وجود داشته باشد تنها امکان فعال کردن یکی از آن‌ها وجود دارد و مابقی مخفی خواهند بود. در حقیقت این پارتیشن‌ها به صورت فیزیکی درون هارد وجود دارند اما به دلیل عملکرد MBR، سیستم عامل آن‌ها را نمایش نمی‌‌دهد.

پارتیشن Extended

در پارتیشن بندی، در صورتی که بخشی از فضای هارد به پارتیشن Primary اختصاص داده شد، مابقی فضای هارد با عنوان فضای توسعه یافته یا Extended شناخته می‌شود. همچنین شما می‌توانید این فضا را به پارتیشن‌های منطقی یا Logical تقسیم بندی کنید.

بیشتر بخوانید: آموزش پارتیشن بندی هارد دیسک

تفاوت انواع پارتیشن‌ها

تفاوت primary با logiacal در این است که Primary به پارتیشن‌های مستقل گفته می‌شود. این در حالی است که logical به پارتیشن‌هایی گفته می‌شود که داخل یک پارتیشن extended ساخته می‌شوند. وقتی هارد را به کامپیوتر وصل کنیم به صورت پیش فرض سیستم عامل یک پارتیشن برای ویندوز به نام C یا همان Primary در نظر می‌گیرد. در سیستم عامل‌های ویندوزی معمولا به پارتیشن درایو هم می‌گویند ، به طور مثال درایو C ، درایو D. در هر هارد دیسک می‌توان سه پارتیشن Primary ایجاد کرد که در کنار آن می‌توانید یک پارتیشن Extended نیز ایجاد کنید.

نکته قابل توجه این است که شما فقط یک پارتیشن Primary را می توانید فعال (Active) کنید و مابقی به صورت مخفی هستند.

دقت داشته باشید در پارتیشن بندی، اگر درایوهای ساخته شده شما Primary باشند نباید مجموع پارتیشن‌های Primary بیشتر از چهار پارتیشن باشند. زیرا زمانی که می‌خواهید برای ساخت پارتیشن بعدی اقدام کنید به شما اخطار می‌دهد. در صورت ساخت یک پارتیشن دیگر به صورت Primary، هارد شما از حالت Active خارج شده و به حالت Dynamic تبدیل می شود. در این حالت ویندوز غیر قابل استفاده می‌شود و باید کل هارد را فرمت کنید. پس بهتر است که حداکثر سه پارتیشن شما Primary باشد و مابقی به صورت Logical ساخته شود.

ویژگی‌های پارتیشن بندی اولیه یا Primary

از جمله ویژگی‌های پارتیشن بندی با چند پارتیشن Primary می‌توان استفاده از آن در سیستم‌های Multi-boot اشاره کرد. در این سیستم‌ها چندین پارتیشن Primary ایجاد می‌شود تا سیستم عامل‌های مختلف بر روی آن‌ها بارگذاری گردد. اهمیت این موضوع در این است که زمانی که یک سیستم عامل به مشکل برخورد کند و یا حتی مورد هجوم ویروس قرار گیرد، به سیستم عامل‌های دیگر و سایر قسمت‌های هارد دیسک هیچ گونه آسیبی وارد نمی‌شود. در واقع آن‌ها به صورت مجزا کار خود را ادامه می‌دهند .

حذف شدن یا فرمت شدن اطلاعات پارتیشن

متاسفانه خرابی یا پاک شدن و از بین رفتن اطلاعات پارتیشن امری گریز ناپذیر است. گاهی یک اشتباه به ظاهر کوچک ممکن است خسارت‌های جبران ناپذیری را به محتویات پارتیشن شما بزند. در مواردی مانند خرابی جدوا پارتیشن، قطعی برق و یا بدسکتورها، ممکن است کاربر تمام اطلاعات خود را از دست بدهد. به محض اینکه پارتیشنی خراب یا پاک شود و یا از دست برود، اطلاعات کاربر از بین می‌رود. یکی از راه‌های بازگردانی اطلاعات از دست رفته، ریکاوری آن است.

در چنین شرایطی چه کاری نباید انجام دهیم؟

برای جلوگیری از بروز مسائل جدی‌تر که می‌تواند بازیابی اطلاعات را غیرممکن سازد، توصیه می‌شود به هیچ عنوان پارتیشن را فرمت نکنید. دیگر هیچ گونه عملیاتی روی آن پارتیشن انجام ندهید. هرگز فایل جدیدی به پارتیشن اضافه نکنید. به این دلیل که وقتی یک پارتیشن حذف می‌شود شما تنها زمانی که در این فضا اطلاعاتی درج و یا بازنویسی اطلاعات نشده باشد، امکان ریکاوری پارتیشن را دارید. در غیر این صورت شما موفق به بازگردانی پارتیشن فرمت شده یا حذف شده نخواهید شد.

هر چه بیشتر از سیستم خود استفاده کنید، احتمال اینکه بخش‌های هارد شما با اطلاعات جدید رونویسی شوند بیشتر می‌شود.همچنین ممکن است برای ریکاوری پارتیشن فرمت شده خود برنامه‌های بازیابی اطلاعات را امتحان کنید اما این برنامه‌ها می‌توانند عملکرد متفاوتی داشته باشند. گاهی این برنامه‌ها آن چیزی نیستند که تبلیغ می‌کنند. در نتیجه اطلاعات شما به راحتی از بین خواهد رفت.

ریکاوری اطلاعات پارتیشن هارد

توجه داشته باشید که اگر دانش کافی برای انجام بازیابی محتویات پارتیشن را ندارید، قبل از هرگونه اقدامی، به یک مجموعه بازیابی اطلاعات مراجعه کنید. با مشاوره کارشناسان مجموعه در رابطه با مشکل پیش آمده براحتی به حل مسئله موجود خواهید رسید. تخصص کارشناسان مجموعه ریکاوری اطلاعات امداد سیستم، بازیابی هر نوع اطلاعاتی است. در صورتی که خودتان اقدامی روی هارد نداشته باشید مهندسین این مجموعه اطلاعات شما را به صورت ایمن و مطمئن بازیابی می‌کنند.